Rustig weekje
Door: Joyce
Blijf op de hoogte en volg Joyce
19 April 2015 | Australië, Glen Iris
G'day mates!
Hier weer een verhaaltje, deze keer wat korter dan normaal want ik heb deze keer geen avonturen beleefd die ik met jullie kan delen. De hele week heeft Dianna gezorgd dat Amelie in before en afterschool was zodat zij Amelie kon brengen en halen. Mijn lieve dierbare voetjes hebben daardoor heel veel rust gehad. Het resulteerde in positief nieuws bij de fysiotherapeut. Mijn rechter enkel is redelijk prima genezen ik moet wel oefeningen doen om hem sterker te maken:). Mijn linker is nog steeds behoorlijk kreupel dus die is weer ingetapet en ook voor die heb ik oefeningen gekregen. Ik heb dus vooral in en rondom huis gehangen plus netjes alle oefeningen gedaan. Gisteravond heb ik opgepast ik vond in het kader voor wat hoort wat dat Matt en Diana wel een avondje verdiend hadden na een week zo goed voor mij te zijn:). Vandaag heeft Matt me in Camberwell gedropt (en ook weer opgepikt gelukkig:p) waar ik met een andere Nederlandse au pair had afgesproken. Het was de handigste plek om af te spreken omdat ik zo vanuit de auto de lunchroom in kon lopen waar we hadden afgesproken zonder al te veel lopen. Superfijn en lief dat hij me afzette en oppikte want zo kon ik eindelijk even het huis uit. Met Emily heb ik heerlijk de hele middag Nederlands kunnen praten. Het was erg gezellig, volgende week gaan we naar een koningsdagfeest hier in Melbourne (als mijn aardige voetjes het toelaten). Nu ik een manke nelis ben merk ik pas hoeveel ik hier eigenlijk te voet doe. En hoe afhankelijk ik ervan ben. Voordat ik namelijk enige vorm van openbaar vervoer bereik moet ik eerst een kwartier tot 20 minuten lopen. Ook de kinderen breng en haal ik naar/van school/daycare te voet. Ook als ik met anderen au pairs afspreek pak ik vaak het openbaar vervoer (wat dus betekent twintig min lopen) of ik loop een half uur naar de andere kant van Glen iris. In Nederland zou ik voor al deze afstanden mijn geliefde fietsje gebruiken. Die mis ik hier wel maar toch vind ik al dat lopen minder erg dan gedacht. De kinderen zijn intussen aardig aan mij gewend en luisteren goed als ik alleen met ze ben. Zodra de ouders thuiskomen is mijn gezag blijkbaar niets meer waard haha. Maar omdat Dianna en Matt steeds blijven zeggen dat ze naar mij moeten luisteren en ik ook niet meer alles aan hen overlaat zodra ze thuiskomen omdat dat simpelweg het handigste is (ze luisteren dan tenminste) gaat dat steeds beter. Van meerdere au pairs hoor ik dat ook zij dit ervaren dus gelukkig ben ik niet de enige. Nog steeds geniet ik elke dag van het feit dat ik eindelijk mijn langgekoesterde wens om au pair in australie te worden in vervulling heb laten gaan. Het voelt niet alsof ik hier 5 weken zit maar alsof ik hier al maanden ben. Alles voelt normaal. Komende week nog een rustig weekje voor mijn voeten en woensdag laatste behandeling bij de fysio(hopelijk) daarna weer back on track.
Lieve mensen bedankt voor alle leuke berichtjes hier en voor het feit dat jullie me via whatsapp nog steeds op de hoogte houden van jullie leven thuis:). Vind ik fijn en ben ik erg dankbaar voor! Eind juni begin juli is hier twee weken vakantie en heb ik ook twee weken vakantie want dianna heeft dan ook vrij van werk. Ik ben nu aan het denken welke trip(jes) ik dan ga maken dus ddat is een goede tijdsinvulling voor volgende week. Waarschijnlijk wordt het Darwin en kakadu national park dan met auto naar ayers rock Uluru bekijken en dan terugvliegen naar Melbourne. Maar kan ook zomaar iets heeeeel anders worden. Weekje Fiji, Weekje bali, Perth, Nieuw Zeeland noem maar op alles kan en ik kan niet kiezen. Ohja en ik heb niet overal het geld voor hahahaha. Hopelijk vind ik een leuk travelmaatje. Al met al is dit verhaal toch lang geworden maarja dan hebben jullie weer wat te doen. Geniet van jullie zondag. Hier was het vandaag heel nederlands weer hele hele hele hele dag regen. Liefs een nog steeds genietende Joyce.
P.s wisten julllie dat ze hier geen paprikachips hebben super jammer want dat is mijn lievelings ( wel goed voor mijn lijn:p). Al hebben ze hier dan weer wel timtams mmmm god-de-lijk.
xxx
Hier weer een verhaaltje, deze keer wat korter dan normaal want ik heb deze keer geen avonturen beleefd die ik met jullie kan delen. De hele week heeft Dianna gezorgd dat Amelie in before en afterschool was zodat zij Amelie kon brengen en halen. Mijn lieve dierbare voetjes hebben daardoor heel veel rust gehad. Het resulteerde in positief nieuws bij de fysiotherapeut. Mijn rechter enkel is redelijk prima genezen ik moet wel oefeningen doen om hem sterker te maken:). Mijn linker is nog steeds behoorlijk kreupel dus die is weer ingetapet en ook voor die heb ik oefeningen gekregen. Ik heb dus vooral in en rondom huis gehangen plus netjes alle oefeningen gedaan. Gisteravond heb ik opgepast ik vond in het kader voor wat hoort wat dat Matt en Diana wel een avondje verdiend hadden na een week zo goed voor mij te zijn:). Vandaag heeft Matt me in Camberwell gedropt (en ook weer opgepikt gelukkig:p) waar ik met een andere Nederlandse au pair had afgesproken. Het was de handigste plek om af te spreken omdat ik zo vanuit de auto de lunchroom in kon lopen waar we hadden afgesproken zonder al te veel lopen. Superfijn en lief dat hij me afzette en oppikte want zo kon ik eindelijk even het huis uit. Met Emily heb ik heerlijk de hele middag Nederlands kunnen praten. Het was erg gezellig, volgende week gaan we naar een koningsdagfeest hier in Melbourne (als mijn aardige voetjes het toelaten). Nu ik een manke nelis ben merk ik pas hoeveel ik hier eigenlijk te voet doe. En hoe afhankelijk ik ervan ben. Voordat ik namelijk enige vorm van openbaar vervoer bereik moet ik eerst een kwartier tot 20 minuten lopen. Ook de kinderen breng en haal ik naar/van school/daycare te voet. Ook als ik met anderen au pairs afspreek pak ik vaak het openbaar vervoer (wat dus betekent twintig min lopen) of ik loop een half uur naar de andere kant van Glen iris. In Nederland zou ik voor al deze afstanden mijn geliefde fietsje gebruiken. Die mis ik hier wel maar toch vind ik al dat lopen minder erg dan gedacht. De kinderen zijn intussen aardig aan mij gewend en luisteren goed als ik alleen met ze ben. Zodra de ouders thuiskomen is mijn gezag blijkbaar niets meer waard haha. Maar omdat Dianna en Matt steeds blijven zeggen dat ze naar mij moeten luisteren en ik ook niet meer alles aan hen overlaat zodra ze thuiskomen omdat dat simpelweg het handigste is (ze luisteren dan tenminste) gaat dat steeds beter. Van meerdere au pairs hoor ik dat ook zij dit ervaren dus gelukkig ben ik niet de enige. Nog steeds geniet ik elke dag van het feit dat ik eindelijk mijn langgekoesterde wens om au pair in australie te worden in vervulling heb laten gaan. Het voelt niet alsof ik hier 5 weken zit maar alsof ik hier al maanden ben. Alles voelt normaal. Komende week nog een rustig weekje voor mijn voeten en woensdag laatste behandeling bij de fysio(hopelijk) daarna weer back on track.
Lieve mensen bedankt voor alle leuke berichtjes hier en voor het feit dat jullie me via whatsapp nog steeds op de hoogte houden van jullie leven thuis:). Vind ik fijn en ben ik erg dankbaar voor! Eind juni begin juli is hier twee weken vakantie en heb ik ook twee weken vakantie want dianna heeft dan ook vrij van werk. Ik ben nu aan het denken welke trip(jes) ik dan ga maken dus ddat is een goede tijdsinvulling voor volgende week. Waarschijnlijk wordt het Darwin en kakadu national park dan met auto naar ayers rock Uluru bekijken en dan terugvliegen naar Melbourne. Maar kan ook zomaar iets heeeeel anders worden. Weekje Fiji, Weekje bali, Perth, Nieuw Zeeland noem maar op alles kan en ik kan niet kiezen. Ohja en ik heb niet overal het geld voor hahahaha. Hopelijk vind ik een leuk travelmaatje. Al met al is dit verhaal toch lang geworden maarja dan hebben jullie weer wat te doen. Geniet van jullie zondag. Hier was het vandaag heel nederlands weer hele hele hele hele dag regen. Liefs een nog steeds genietende Joyce.
P.s wisten julllie dat ze hier geen paprikachips hebben super jammer want dat is mijn lievelings ( wel goed voor mijn lijn:p). Al hebben ze hier dan weer wel timtams mmmm god-de-lijk.
xxx
-
19 April 2015 - 12:27
Tanja:
Ha Joyce! Good um te huure dat t beater geit met dien voeten en dasse hielemaol gewend bis dao! Qua weer hebben wej hej no geluk met vuul zon en 15 graden vandaag.. Dinsdaag 21 graden lekker -
19 April 2015 - 18:13
Wilma:
Hee!
Ik vind t zoe leuk um te laeze desse zoe geniets(ondanks desse wat minder kens doon) en ik vind t nog steeds zoe tof desse dit gewoen hebs gedaon!! En det t bevelt maarja de hads t dr al zoelang euver det ik neet anders had verwacht;) gelukkig geit t baeter met dien veut! Fijne waek wins ik dig:)
Xxx -
19 April 2015 - 19:40
Astrid:
Hoi Joyce,
Wat leuk om te lezen hoe het je daar bevalt, ik heb van Rens natuurlijk het een en ander gehoord, maar dit is veel leuker. Ik ben blij voor je dat het wat beter gaat met je voeten en wat fijn dat de kinderen langzamerhand aan je gewend raken. Succes met alles en beterschap met je onderdanen(voeten)
Groetjes Astrid -
20 April 2015 - 19:33
LOES:
hA Joyce,
Fijn um te huure det ut met dien veutjes beater geit.
Kin auk neet iddere weak fees zien he, maar ut oetzeuke veur dien vlgd tripjes
is netuurlik auk al kei leuk.
Hebbe dich aafgelaupe zaoterdaag waal gemis beej de reunie van Appie.
Nou meadje, weer ein gezellige week met de kiendjes.
groetjes Loes -
22 April 2015 - 07:22
Harrie:
ha Joyce, de begins geheime te kriege veur dien volgers, ut weurd dus sjpannend as ze al neet dien geheime kins deile met os.
vuul plezeer nog.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
